MediaBharatNews
मराठीतील एक विश्वसनीय लोकमाध्यम
मराठीतील एक विश्वसनीय लोकमाध्यम
कायद्याने वागा लोकचळवळ भारतीय संविधानालाच आपली विचारप्रणाली मानून वाटचाल करणारी समाज परिवर्तनाची प्रक्रिया आहे. परिवर्तन म्हणण्यापेक्षा समाज प्रबोधन म्हणणे अधिक संयुक्तिक ठरेल. १५ ऑगस्ट १९४७ ला देश स्वतंत्र झाला. पण स्वातंत्र्य म्हणजे नेमकं काय, याबाबत नागरिकांचं प्रशिक्षण झालं नाही. पुढे २६ जानेवारी १९५० रोजी भारत प्रजासत्ताक झाला. म्हणजे नेमका काय झाला, ते कुणी नीट समजावून सांगितलं नाही.
ज्यांना पदव्या घ्यायच्यात त्यांनी अभ्यासाचा भाग म्हणून वाचलं , लक्षात ठेवलं आणि त्यावर आधारित प्रश्नांची उत्तरं देऊन गुण मिळवले. पण ते जास्तीत जास्त सर्वसामान्य लोकांपर्यंत पोहचवायला हवं होतं , ते झालं नाही. साधं सरळ गणित आहे. लोकांना जे घडवायला किंवा घडायला हवं आहे, ते घडवून आणण्याची संधी त्यांना लोकशाही देते. लोकांनी लोकांमधूनच लोकांचे प्रतिनिधी निवडायचे आणि त्यांनी सरकार म्हणून प्राप्त अधिकारांच्या आधारे लोकाभिमुख धोरणात्मक निर्णय घ्यायचे.
लोकशाही व्यवस्थेत असं सरकार निवडून आणण्यासाठी निवडणुकीचं माध्यम आहे. ज्यांच्याकडे बहुमत असतं, त्यांचं सरकार बनतं. किंवा ज्या विचारांचे लोक निवडून जातात, त्या विचारांचा सरकारवर व स्वाभाविकच सरकारच्या निर्णयांवर प्रभाव असतो. त्यामुळे आपल्या विचारांचं बहुमत हवं. निःपक्षपातीपणे सांगायचं तर ज्यांचा देशातल्या संविधानिक मूल्यांवर व त्यावर आधारित व्यवस्थेवर विश्वास आहे, अशा लोकांचं बहुमत असायला हवं. त्यावर निवडणुकीच्या वेळेस काम करून काहीच उपयोग नसतो. ते अखंड काम आहे. कायद्याने वागा लोकचळवळीची स्थापना त्यासाठीच करण्यात आली आहे.
देश, नागरिकत्व, स्वातंत्र्य, लोकशाही,, प्रजासत्ताक, निवडणुकांचं महत्त्व , आपले अधिकार, संविधानिक हक्क याबाबत शक्यतोवर सरळसोप्या भाषेत जनजागृती करून जबाबदार नागरिकांचा देश घडवणं हे कायद्याने वागा लोकचळवळीचा उद्देश्य आहे.
राज असरोंडकर कायद्याने वागा या लोकचळवळीचे प्रणेते आहेत. दहा वर्षापूर्वी उल्हासनगर या आपल्या राहत्या शहरातून राज असरोंडकर यांनी या लोकचळवळीची स्थापना केली. आज ती चळवळ महाराष्ट्रभर पसरते आहे. विशेषतः युवा वर्ग या चळवळीकडे आकृष्ट झाला आहे. कायद्याने वागा लोकचळवळ संविधानिक मार्गांचा आग्रह धरते व त्यासाठी प्रसार प्रचाराचं काम करते. संविधान हाच आमचा ईझम आहे, असं ही चळवळ सांगते, यातच सगळं आलं.
मुंबईत महापालिका शाळा आणि दादरच्या राजा शिवाजी विद्यालयात शालेय शिक्षण झाल्यावर राज रूपारेल काॅलेजात विज्ञान शाखेत गेले. तिथून पुढे त्यांनी व्हिजेटीआय काॅलेजात डिप्लोमा इलेक्ट्रीकल इंजिनियरिंग ला प्रवेश घेतला. पण राज यांचा जीव त्यात रमला नाही आणि ते पत्रकारितेकडे वळले. आपलं महानगर, आज दिनांक, सकाळ, लोकसत्ता, चित्रलेखा, वृत्तमानस आदी नियतकालिकांतून त्यांनी पत्रकारिता केली. एका जागरूक कार्यकर्त्याचा पिंड त्यांच्यात उपजत आहे.
२००२ ते २००७ ते उल्हासनगर महापालिकेत नगरसेवक होते. प्रभाग समितीचं सभापतीपद त्यांनी भुषवलंय. एक अभ्यासू आणि आक्रमक नगरसेवक म्हणून त्यांची ख्याती होती. शासनाच्या संजय गांधी निराधार योजना तसंच रेशनिंग समितीवरही त्यांनी सदस्य म्हणून काम केलंय. २००९ ला कायद्याने वागा लोकचळवळ सुरू केल्यावर त्यांनी महाराष्ट्र कला साहित्य रसिक संस्था, झिम्माड काव्यसमूह, बोरूची शाळा, मिडिया मेलडी कराओके क्लब, रो, उर्जासावित्री, मिडिया भारत न्यूज असे विभाग सुरू करून कला, साहित्य, संगीत, शैक्षणिक तसंच वृत्तमाध्यम क्षेत्रात अनेक लोकाभिमुख उपक्रम राबवले.
बोरूची शाळा मार्फत त्यांनी गोरगरीब शालेय विद्यार्थ्यांत लेखन वाचन कौशल्य विकासाची चळवळ राबवली. उल्हासनगरातील पद्मश्री मोहंमद रफी फॅन्स क्लबचे ते समन्वयक आहेत. मिडिया कन्सेप्टस् हा त्यांचा उदरनिर्वाहाचा मार्ग आहे. माणूस प्रकाशनच्या माध्यमातून ते प्रकाशन व्यवसायात आहे. पडद्यामागचं गाणं, आशांकित, भारतीय राष्ट्रनिर्मितीची मूलतत्त्वे ही त्यांची प्रकाशनं आहेत. के४६ नावाचं पुस्तक लवकरच येऊ घातलंय. आंबेडकरांच्या संविधान सभेतील भाषणाच्या अभिवाचनाचे प्रयोग ते करतात. कविता, गाणी, कला, क्रीडा यांची केवळ आवड नव्हे तर तसे सुप्तगुण अंगी बाळगून असलेले आणि प्रभावी वक्तृत्व गुण अंगी बाळगणारे राज असरोंडकर हे एक बहुआयामी सामाजिक व्यक्तिमत्व आहेत.
वृषाली विनायक
राकेश पद्माकर मीना
प्रफुल केदारे
माझा आंबेडकर कुणाला इजा करत नाही !ही दोन प्रमुख कारणं आहेत, ज्यामुळे माझ्या वाढदिवसाला अनेकांनी लिहिलं की राज शांत, संयमी आहे. तसा मी नसेन तर माझं बुद्धिझमशी सांगत असलेलं नातं कुचकामी ठरतं. माझं आंबेडकरी विचारांचा असल्याचा दावा करणंही बनावट ठरतं. जेव्हा आपण एखादा वैचारिक मार्ग अनुसरतो, तेव्हा त्या मार्गावर चालण्यासाठी म्हणून आवश्यक बदल टप्प्याटप्प्याने करत जाणं ही अपरिहार्यता आहे. त्याशिवाय आपण त्या मार्गावरचं अंतिम ध्येय गाठू शकत नाही. कदाचित आपल्या हयातीत शक्य होणार नसेल, त्या मार्गावर न थकता चालत राहणाऱ्यांची फळी तयार असणजेव्हा लोकचळवळीचं नावच कायद्याने वागा आहे तेव्हा हे स्वाभाविक असणार की लोकचळवळ संविधानिक मार्ग अनुसरणारी असणार ! त्यासाठी लोकचळवळीत कार्यरत मंडळीही संविधानिक स्वभावाची असणं अपेक्षित आहे. संविधानिक म्हणजे केवळ संविधानातील तरतूदींवर भरभरून बोलणारे, संविधान मानणारे, संविधानाबद्दल आदर असणारे किंवा संविधानाचा जयजयकार करणारे, इतकं मर्यादित नाही तर संविधान प्रत्यक्षात जगणारे लोक अपेक्षित आहेत.
माणसांचे धन मजकडे, माणसेच संपत्तीगडगंज माणुसकीचा मालक मी !!!
